Herhangi bir kahramanı yok bu öykünün; dolayısıyla konusu da yok. Acılar bulamayacaksınız okurken kendinizinkilere şükredeceğiniz ya da hayıflanacağınız sevinçler...
Aslında bir öykü de denemez buna; olsa olsa ne olucağı bilinmez bir harflerin kelimelerle, kelimelerin cümlelerle birlikteliği. Bu koşullarda bir giriş kısmı da olmaması gerekiyordu bunun gibi değil mi? O zaman tüm bunlar aslında yazılmadı ve siz de okumadınız.
Ne saçmalıyor bu kadın dediğiniz noktada, tam da şu an sanırım, öykümüz -aslında sizin öykünüz- başlamış oldu; şimdi oturup neden bu satırları okumakta olduğunuzu düşünüp tartmanın, kendi kişisel tarihinize göz atmanın zamanı işte. Bakalım beğenecek misiniz öykünüzü?
2 yorum:
burayı seviyorum. "anlıyorum ve devam ediyorum" sık sık. kuytu bir yer gibi, sakin, sessiz...
çok teşekkür ederim aglea;burada olmasını istediğim sakinlik ve sessizlikte bana eşlik ettiğin için.
Yorum Gönder