...O akşam üzeri elbisesinin düğmelerini açıp kombinezonu ve iç çamaşırlarıyla aynanın karşısına geçti.Birkaç dakikalığına büyük bir narsistlikle kendi görüntüsüne daldı.Boynu ve omuzları yüzünü kara çıkarmıyordu;gerçekten çok güzeldi,tanıdığı en güzel kızlardan biri.Bunu kanıtlamak istercesine ellerini kaldırıp saçlarını açtı,bunun günah kokan bir şey olduğunu biliyordu,yine de kış gecesi yapılan sıcak bir banyo ya da ılık bir yatak kadar gerekliydi.Günah dolu bir an boyunca kendini ahlâksız biri olarak düşündü-bir dansçı,bir oyuncu.Sonra,eğer seyretseydiniz,çok ilginç bir şey görecektiniz.Çünkü yan dönüp kendini profilden seyretmeyi birden bıraktı;aniden tavana baktı.Dudakları kımıldadı.Telaşla dolaplardan birini açıp üzerine bir sabahlık giydi.
Çünkü aynanın önünde dönüp dururken gözüne bir an yatağın bir köşesi ilişince cinsellikle ilgili bir düşünce geçivermişti aklından:bir görüntü,iki yılan gibi iç içe geçmiş çıplak kol ve bacakların silik görüntüsü.Onu korkutan sadece çiftleşmenin gerçekte ne olduğu konusundaki derin cehaleti değil,edimin gerektirdiğini sandığı acı ve şiddet hissiydi de,bu da Charles’ın onu cezbeden özenli hareketlerini ve mesafeli dokunuşlarını yalanlıyor gibiydi.Bir iki kere hayvanların çiftleşmesini görmüştü;manzaranın vahşiliği aklından çıkmıyordu...
Ayrıntı Yayınları, 1999, syf. 30
çev. Aslı Biçen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder