Tanımaya başlıyorum kendimi.Ben yokum.

Olmak istediğimle başkalarının gözündeki ben

arasındaki boşluğum ben.

Ya da o boşluğun yarısı,çünkü orada da hayat var…

Sonunda ben oyum işte…

Işığı söndür,kapıyı kapa,son ver koridorda

terliklerini sürüklemeye.

Rahat bırak beni odamda tek başıma.

Aşağılık bir yer bu dünya.

Alvaro De Campos (F.Pessoa)